Cóż, ja czasem sobie na stacji sprawdzę/dopompuję, zwłaszcza przed dłuższą podróżą. Ale ja ze wsi jestem… 
Od tego sa czujniki w kolach by pokazywaly cisnienie 
Hmm to faktycznie działa?
Jeśli zbiornik ma 200l to poduszka powietrzna, żeby całość działała w miarę sprawnie musi mieć z 70 litrów, jeśli to Ci ucieka przez 2 tygodnie to nieszczelność musi być spora. Jesteś pewny, że to przez wentylek ucieka? Jak ten wentylek wygląda? Taki jak w kołach samochodowych czy to jakiś zawór? Daj fotkę jak to wygląda, może coś poradzimy bez automatyki Fibaro 
1 polubienie
Cóż, w regulaminie jest punkt o kreatywności, a ja poszedłem również w użyteczność (efektywność ponad efektownością). Dodatkowo pompa jest w studni i jej nie słychać tak jak tej przy samym zbiorniku. Mogę się nie zorientować, że powietrze wyszło a wymiana spalonej pompy to duży koszt.
Wentylek samochodowy. Stycznik jest ustawiony na zakres 1-3 bar.
Gdyby udało się wystarczająco uszczelnić to wystarczyłby tylko WallPlug do monitorowania pracy i informowania o odchyłach…
1 polubienie
Wysmaruj cały ten korek wodą z mydłem i zobacz, gdzie faktycznie ucieka powietrze, podejrzewam, że prędzej na gwincie niż zaworkiem. Jeśli gwintem, wykręć ten korek, nawiń pakuły lub teflon lub nić teflonową i wkręć z powrotem, jeśli jednak zaworkiem, to możesz spróbować wymienić wkład zaworka, coś takiego: https://allegro.pl/oferta/zaworek-wentyl-wentylek-samochodowy-do-detek-7515035226 , jeśli nieszczelność jest w miejscu połączenia zaworka z korkiem, możesz wymienić cały korek: Korek z dopowietrznikiem 2" ocynkowany do hydroforu - Hydros Pompy i Hydrofory Masz w tym zbiorniku wodowskaz albo przynajmniej króćce na niego? Jeśli tak, sprawdź też szczelność przynajmniej tego króćca górnego, na wysokości którego powinno być powietrze.
4 polubienia
Hej, dwa razy do roku to za mało, chyba że masz idealnie szczelne koła ale nawet wtedy różnica temperatur robi swoje (rozwiązaniem tego jest pompowanie kół azotem).
Pozamiatałeś
5 polubień
Witam dzień dobry.
Zazwyczaj nie biorę udziału w konkursach, ale tekst “nielimitowana ilość czujników” zaświecił mi taką małą (ale bardzo jasną) lampkę w głowie. Zapraszam Was do mojego “idealnego” Smart życia. Będzie ciekawie ( ͡° ͜ʖ ͡°)
Dzień rozpoczynam bardzo tradycyjnie. Mata z czujnikiem nacisku umieszczona pod poduszką sprawdza czy leżę w łóżku - jesli tak, to o godzinie 8:00 rozpoczyna się proces budzenia. Zaczyna się niewinnie - armia Google Home rozmieszczonych w każdym roku pokoju odpala “All Star”. Jeśli po 15 sekundach mata naciskowa nadal wyczuwa moją głowę do gry wkraczają Yeelighty migające na losowe kolory w rytm muzyki. Z czasem również i audio staje się coraz to głośniejsze. Jak wyłączyć całą instalację? Proste. Biorę swojego Ajfoniksa i lecę postukać w każdą z 10 naklejek NFC rozmieszczonych po całym domu.
10 minut przed samym budzikiem mój smart-zawór od wody nalewa cieplutką wodziczkę (skarb życia) do wanny. Sama wanna ma również dwa czujniki powodziowe - jeden niżej (który zatrzymuję wodę po nalaniu odpowiedniej ilości), a drugi wyżej. Po co ten drugi? Pierwszy raz włącza się kiedy już do tejże wody wejdę. Prawo Archimedesa i te sprawy - poziom wody rośnie. Kiedy wychodzę, czujnik wyłącza się, co aktywuje kolejny skrót.
Sktór, ktory odpala dwa smart-gniazdka - jedno do ekspresu do kawy, a drugie do tostera. Tościk i kawusia po do śniadanka wlecieć musi. Ale dobra, wróćmy do łazienki. Po wyjściu z wanny czas umyć ząbki. Do tego oczywiście również użyjemy tego słynnego Internetu Rzeczy. Smart szczoteczka połączona ze smart zamkiem w drzwiach nie wypuści mnie dopóki nie wyszczotkuję zębów odpowiednio dokładnie, a kolejne maty naciskowe (#FibaroMusisz) wyczują zmianę w wadze tubki z pastą i dodadzą ją do listy zakupów, jeśli będzie się kończyła. Po dokończeniu porannej toalety (tutaj muszę docenić pomysł współ-forumowiczów z podgrzewaną deską, czyste złoto, ale mimo wszystko nie chciałbym doświadczyć awarii sterownika) czas udać się do kuchni na wspomniane już wcześniej śniadanko.
W jadalni czeka już na mnie świeżo zaparzona kawusia wraz z cieplutkim tostem. Spożywam je w błogim spokoju słuchając nowych porcji wiadomości serwowanych mi przez jedno z 25 Google Home.
Śniadanko zjedzone, newsy wysłuchane, a więc czas się ubrać. Tutaj nastąpiła całkowita Orzechowizacja mojego życia - cała szafa zawalona koszulkami YWP. Koszulki oczywiście wyprane i wysuszone w smart-pralko-suszarce połączonej kolejnym skrótem ze smart gniazdkiem do manekina do prasowania.
Po tym moim pięknym porannym rytuale niestety nadszedł czas na wyjście do pracy. W smart czujniki wpakowałem już 20 tysięcy cebulionów, dlatego nie starczyło na samochód i nadal wożę się niezastąpionym Peugeotem 206 z POTĘŻNYM 1.9D, Dlaczego mówię o silniku? Ponieważ za “pilota” do otwarcia bramy garażowej robi mi czujnik spalin. Mózg w służbie człowieka jak to się mówi.
W pracy jak to w pracy - niestety żadnych smart czujników i smart elementów zamontować mi nie pozwolili. Straszni ludzie eh. Piękny smart-spektakl zaczyna się jednak na nowo z chwilą w której wjeżdzam na ulicę, przy której stoi mój dom. Sprytnie zakamuflowana kamera sprawdza nadjeżdzające pojazdy - kiedy tylko rozpozna odpowiednią tablicę rejestracyjną momentalnie otwierana jest brama wjazdowa, a także garażowa. W tym samym momencie odpalany jest też komputer, a z głośników zaczyna lecieć kojąca dyskografia Breakmaster Cylinder.
Obiad zjedzony na mieście, dlatego teraz wystarczy spożyć kolacyjkę i można iść spać (w dużym skrócie). Kto jednak w 2k20 roku jeszcze gotuje? Luuuudzie, nie od tego mamy Internet Rzeczy, żeby jeszcze w kuchni siedzieć. Cofnijmy się godzinę - wychodząc z pracy aktywuję skrót, który to za to uruchamia wybrany wcześniej przepis w Thermomixie. Po przekroczeniu progu domu wita mnie nie tylko kojąca uszy muzyka, a także zapach świeżo przygotowanej kolacji. Żyć nie umierać.
W normalnym dniu po kilku rundkach w giereczki przyszedłby czas na spanko. Dzisiaj jednak nie jest normalny dzień - jest bowiem wtorek. Około godziny 21 z piwnicy zaczynają docierać dźwięki syreny. Rzucając wszystko biegnę jak najszybciej do swojego Pokoju Zabaw. Po wpisaniu 40-znakowego hasła na wystającej ze ściany klawiaturze drzwi otwierają się, a moim oczom ukazuje się moje Sanktuarium.
Wszystkie ściany oklejone naklejkami i plakatami Jedynych Słusznym Prowadzących. Na podłodze dywaniki w kształcie wąsa. Sufit rozświetlają rzucane z projektorów Telegramowe naklejki. Wszystkie światła skierowane są jednak na centralny punkt całego pokoju - ekran dotykowy wyświetlający komunikat: “Nowy odcinek YesWas Podcast dostępny do odsłuchu”. Za plecami słyszę dźwięk blokującego się smart-zamka. Wiem, że HomeKit nie otworzy go dopóki najnowszy epizod nie zostanie odsłuchany trzy razy (idealna ilość żeby wyłapać wszystkie smaczki). Czeka mnie wyśmienity wieczór pełen relaksu.
2 polubienia
Morning routine z piekła rodem 
Ale za to wieczór marzeń
1 polubienie